Zaburzenia erekcji, czyli zaburzenia związane z osiąganiem oraz możliwością utrzymania wzwodu i wytryskiem to problem, z którym boryka się coraz więcej mężczyzn. Ich przyczyn upatrywać można w bardzo wielu czynnikach. Zarówno tych somatycznych, psychicznych, jak i kulturowych. Które z nich należą do najczęstszych i jakie metody leczenia oferuje swoim pacjentom współczesna medycyna?
Spis treści (rozwiń)
Zaburzenia wzwodu – kogo mogą dotyczyć?
Chociaż ryzyko wystąpienia dysfunkcji seksualnych związanych ze wzwodem i wytryskiem rośnie wraz z wiekiem, to problem z erekcją dotknąć może mężczyzn w każdym wieku. Szczególnie tych, którzy prowadzą niehigieniczny i niezdrowy tryb życia. Prawidłowa erekcja nie zależy jedynie od bodźców seksualnych. Wymaga zdrowego ciała, w którym funkcje psychiczne doskonale współpracują z tymi fizycznymi. Zaburzenia w pracy układu hormonalnego, sercowo-naczyniowego, czy też nerwowego mogą znacząco wpłynąć na libido i potencję mężczyzn w każdym wieku. Problem dotyczy więc każdej grupy wiekowej i choć młodzi dorośli z zaburzeniami erekcji są nadal rzadkimi gośćmi lekarskich gabinetów, to każdy mężczyzna liczyć się musi z faktem, iż impotencja dotknąć może także i jego samego.
Najczęstsze somatyczne przyczyny zaburzeń erekcji
Jak już wspomniano powyżej, wiele chorób somatycznych może mieć wpływ na pojawienie się problemów ze wzwodem, jego jakością lub czasem jego trwania. Do najpopularniejszych z nich lekarze zaliczają dziś:
- Choroby endokrynologiczne. Do tej grupy zaliczyć możemy nie tylko te związane z nieprawidłową pracą kory nadnerczy, która odpowiedzialna jest za produkcję testosteronu, ale także inne choroby związane z układem wewnątrzwydzielniczym. Najczęściej ignorowaną przyczyną może być niezwykle popularna wśród mieszkańców krajów rozwiniętych cukrzyca, w której przebiegu dochodzi do uszkodzenia nerwów. W tym także tych, które w męskim ciele odpowiadają za właściwą reakcję genitalną.
- Choroby i zaburzenia pracy układu krążenia. Tutaj zalicza się wszelkie odstępstwa od prawidłowego przepływu krwi w naczyniach ludzkiego ciała, a co za tym idzie od właściwego ukrwienia i dotlenienia organizmu. Wysoki poziom cholesterolu, który przyczynia się do wystąpienia miażdżycy i nadciśnienia tętniczego, może być pierwszym sygnałem tego, że u pacjenta pojawić się mogą także zaburzenia erekcji.
- Choroby i urazy neurologiczne. Wszelkie zaburzenia w pracy centralnego oraz obwodowego układu nerwowego również wpływać będą na zdolność do osiągania i utrzymania wzwodu. Choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, guzy lub urazy mózgu i rdzenia kręgowego mogą przyczynić się do powstania i nasilenia zaburzeń erekcji. Także nadmierny i długotrwały ucisk na narządy płciowe i znajdujące się w ich okolicy nerwy, jak na przykład w przypadku rowerzystów, będzie miał wpływ na wzwód.
- Leki. Do pojawienia się objawów impotencji przyczynić się mogą także leki przyjmowane z powodu innych dolegliwości. Najczęściej będą to leki cytostatyczne stosowane w chemioterapii raka. A także, dość przewrotnie i paradoksalnie, leki stosowane w leczeniu depresji i alfa oraz beta-blokery, których zadaniem jest obniżać zbyt wysoki poziom ciśnienia krwi. Do tej grupy zaliczyć możemy też uzależnienia od leków, narkotyków i alkoholu.
Prowadząc rozważania nad przyczynami problemów z erekcją, nie wolno jednak zapominać o tych psychologicznych. To właśnie psychogenne źródła tego problemu bywają najtrudniejsze do zauważenia.
Błędne koło – czyli jak stres i depresja wpływają na problemy z erekcją
Zaburzenia nastroju to odrębny, ale niezwykle ważny element w procesie powstawania, diagnozowania, a potem i leczenia zaburzeń erekcji i ogólnie pojętej męskiej impotencji. Depresja wśród mężczyzn jest obecnie zjawiskiem coraz bardziej powszechnym. Niestety w dalszym ciągu bardzo rzadko leczonym. Wszystko to dlatego, że niewielu mężczyzn zgłasza się do profesjonalnych gabinetów psychoterapeutycznych lub psychiatrycznych z prośbą o pomoc.
Depresja wśród mężczyzn często różni się też od tej, którą obserwować możemy wśród kobiet. Dlatego też trudno zauważyć ją nawet bliskim choremu osobom. Męska depresja jest bardziej skryta, dobrze maskowana, a do tego manifestuje się częściej frustracją niż smutkiem. Poza oczywistymi szkodami psychospołecznymi, jakie wyrządza ta choroba, często zapomina się właśnie o zaburzeniach erekcji.
Psychogenne przyczyny zaburzeń erekcji (do których zresztą zaliczyć możemy także zaburzenia osobowości, problemy z kontrolowaniem afektu, niedojrzałość emocjonalną, czy też najróżniejsze zaburzenia lękowe i związane ze stresem) to najtrudniejsze przyczyny do diagnozowania, ale i leczenia. Wiele leków stosowanych od lat z powodzeniem w leczeniu depresji (głównie SSRI, czyli selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) ma poważny dla męskiego komfortu życia skutek. Obniżają one poziom libido. To zaś przyczynia się do dalszego pogorszenia się zdrowia psychicznego, a także relacji w związku. Błędne koło zdaje się nie mieć swojego końca.
Leczenie zaburzeń erekcji – medycyna konwencjonalna i naturalna
Współcześnie leczenie zaburzeń erekcji prowadzi się dwutorowo. W pierwszej kolejności ważne jest zidentyfikowanie wszystkich zdrowotnych przyczyn, które mogłyby leżeć u podłoża problemu i podjęcie odpowiedniego leczenia. Samo obniżenie ciśnienia może znacząco zwiększyć zainteresowanie aktywnościami seksualnymi.
Polecamy: Tabletki na potencję – ranking
Kiedy jednak wszystkie przyczyny somatyczne zostaną wykluczone lub mimo odpowiedniego leczenia nie obserwuje się żadnych zmian, warto sięgnąć po to, co do zaoferowania ma dzisiaj medycyna naturalna i konwencjonalna. Ta pierwsza proponuje nam wiele suplementów, które od lat stosowane są w celu polepszenia kondycji fizycznej, zwiększenia energii życiowej i poprawy przepływu krwi przez nasze ciała. Naturalne wyciągi z imbiru, żeń-szenia, czy też środki zawierające L-argininę to bezpieczne preparaty, których warto spróbować po skonsultowaniu się z lekarzem.
Konwencjonalna medycyna poszła jednak nieco dalej. Dzisiaj mężczyznom z zaburzeniami wzwodu oferuje terapie hormonalne testosteronem, a także kilka leków wpływających na jakość i długość wzwodu. A co za tym idzie także i jakość pożycia seksualnego. Do substancji tych zaliczyć możemy obecny w popularnej Viagrze, a także wardenafil (Levitra) i tadalafil (Cialis). Przywracają one zaburzony mechanizm erekcji, usprawniając i zwiększają przepływ krwi do prącia. Co ważne dla wielu pacjentów, nowoczesne leki działają głównie po zapewnieniu odpowiedniej stymulacji seksualnej. Ich przyjmowanie w odpowiednich dawkach nie wiąże się więc z ryzykiem pojawienia się niechcianego wzwodu. Wiele leków dostępnych jest dzisiaj również bez recepty. Jednak przed użyciem któregokolwiek z nich warto skontaktować się z lekarzem, aby wykluczyć możliwe przeciwwskazania oraz niepożądane interakcje z innymi przyjmowanymi lekami.
Sprawdź opinie o produktach:
VigraFast
Eron Plus
VigraX
NuviaLab Vitality
Absolwent Wydziału Lekarskiego w Warszawie (Warszawski Uniwersytet Medyczny), Uczestnik zagranicznych praktyk zawodowych z zakresu chirurgii, urologii oraz ginekologii w USA i Hiszpanii.