Trądzik pospolity – jak z nim walczyć

Trądzik pospolity jest najbardziej rozpowszechnioną przewlekłą chorobą skóry. Dotyka on głównie nastolatków – około 80% osób w okresie dojrzewania (między 12 a 19 rokiem życia) ma przez jakiś czas objawy trądziku. Również z wiekiem staje się coraz bardziej powszechny – mówimy wtedy o trądziku “dorosłym”. Trwa on dłużej i jest mniej przewidywalny

Trądzik pospolity dotyka zarówno osoby młode, jak i starsze. Uważa się, że cierpi na niego ponad połowa kobiet w wieku 25 lat i starszych.
Podatność na trądzik jest przekazywana rodzinnie i wynika z nadmiernego wydzielania sebum, rogowacenia naskórka i wzrostu bakterii Propionbacterium Acnes.
Trądzik jest pogarszany przez dietę o wysokiej zawartości cukru, napięcie, zanieczyszczenie środowiska i zbyt agresywną, wysuszającą skórę pielęgnację.
Trądzik może być leczony na wiele sposobów. Na bolesne owrzodzenia w przebiegu trądziku dorosłych narażona jest dolna część twarzy, okolice linii żuchwy oraz boczne strony szyi. Utrzymują się one przez długi czas, są trudne do wyleczenia i często prowadzą do powstawania blizn – mimo że są zwykle mniej nasilone niż trądzik młodzieńczy
Skóra trądzikowa potrzebuje dokładnego, a zarazem delikatnego oczyszczania. Kwas salicylowy jest składnikiem kosmetyków, który sprawdza się doskonale.
W ciężkich przypadkach trądziku konieczne jest zastosowanie terapii miejscowej opartej na retinoidach, antybiotykach, nadtlenku benzoilu i kwasie azelainowym.

Spis treści (rozwiń)

Skąd się bierze trądzik?

Trądzik występuje najczęściej u osób o skórze tłustej. Trądzik częściej i wcześniej pojawia się u nastoletnich chłopców, natomiast trądzik dorosłych częściej dotyka kobiet (54 proc. kobiet w stosunku do 40 proc. mężczyzn2). Rozwój zmian trądzikowych związany jest z wieloma czynnikami, a także z naszą odpornością na nie.

Trądzik może dotknąć każdego w dowolnym momencie, a u dzieci jest on powszechny. Według badań, szansa na rozwój trądziku u dziecka, którego oboje rodzice mają tę przypadłość, wynosi ponad 50%. 3 Czynniki związane ze zwiększonym wydzielaniem sebum i nadmiernym rogowaceniem ujść mieszków włosowych (podatność osobnicza), a następnie Propionibacter

W mieszku włosowym podczas zaburzonego procesu keratynizacji powstaje nadmierna liczba korneocytów (komórek skóry), co powoduje ich przyspieszoną śmierć. Z kolei zrogowaciałe komórki nie złuszczają się, ale gromadzą się i blokują mieszki włosowe. Prowadzi to do powstawania zaskórników.
Skóra pod mieszkiem włosowym w wyniku zaczopowania ujścia mieszka włosowego staje się beztlenowa, co umożliwia namnażanie się bakterii Cutibacterium acnes (dawniej Propionibacterium acnes). Jednocześnie łój nagromadzony w zaczopowanym mieszku włosowym powoduje jego obrzęk i pękanie ścianek, co prowadzi do namnażania się bakterii
Guzki mogą czasami zlepiać się ze sobą tworząc ropne torbiele. Przewlekły, długotrwały proces zapalny może prowadzić do powstawania blizn i twardych, włóknistych guzków w skórze. Takie zmiany obserwuje się w cięższych odmianach trądziku – trądziku guzkowo-cystycznym i skupionym – które stymulują rozwój trudnych do usunięcia zmian skórnych

Tlenowe i beztlenowe prątki (w tym Cutibacterium acnes – wcześniej znane jako Propionibacterium acnes), gronkowce i paciorkowce stanowią większość flory skóry człowieka. odgrywając istotną rolę w mechanizmach obronnych skóry, mikroorganizmy zasiedlające fizjologiczną florę skóry pozostają w jakościowych i

Mikroorganizmy takie jak Cutibacterium acnes wytwarzają substancję, która może uszkadzać naturalną barierę ochronną skóry i powodować reakcje zapalne. Jest to również związane ze wzrostem produkcji sebum wywołanym przez androgeny. W takich warunkach bakterie C. acnes (wcześniej znane jako P. acnes) rozmnażają się i rozwijają

U około 80% populacji w wieku od 11 do 30 lat mikroorganizm ten wywołuje trądzik pospolity, z możliwością nasilenia niektórych postaci trądziku i nawrotów w późniejszym okresie życia.

Cutibacterium acnes (dawniej Propionibacterium acnes) to mikroflora, która m.in. kolonizuje skórę, jamę nosową, jamę ustną i jelito cienkie zwierząt i ludzi, wytwarzając w procesie fermentacji kwas propionowy i octowy. Gruczoły potowe wydzielają kwas mlekowy, który gromadzi się w

Gdy drobnoustroje ropne dostaną się do ogniska zapalnego, dochodzi do wtórnego zakażenia. Gronkowce i paciorkowce są przykładami bakterii ropnych, które mogą powodować wtórne zakażenia.

Gdzie zwykle występują zmiany trądzikowe?

Trądzik, czyli pryszcze, najczęściej występuje na twarzy (99%), zwłaszcza na czole, brodzie i policzkach, a także na plecach (90%) i górnej części klatki piersiowej (78%). Objawy trądziku mogą pojawić się w każdym miejscu na ciele. Miejsca zmienione chorobowo mogą pojawić się także na przedramionach i pośladkach. Trądzik dorosłych zwykle powoduje bolesne zmiany

stany zapalne (trądzik) i zaczerwienienia – są spowodowane przez mechanizmy zapalne, którym można zapobiegać lub redukować za pomocą naturalnych metod leczenia. Zaskórniki (comedones), tłusta skóra i zaczerwienienie są oznakami zmian niezapalnych, które można odwrócić stosując naturalne terapie.
Trądzik charakteryzuje się zmianami zapalnymi – grudkami, krostami, torbielami, naciekami ropnymi, potocznie zwanymi pryszczami; źle kontrolowany trądzik z zaskórnikami zwykle przechodzi w fazę zapalną i trądzik grudkowo-krostkowy.
Blizny potrądzikowe, przebarwienia (zanikowe, przerostowe), keloidy, twarz dziobata; trądzik nie jest aktywny, ale pozostawia widoczne ślady na skórze.

Zaskórniki, wągry i rozszerzone pory

Wykwity trądzikowe zazwyczaj pochodzą z zatkanych gruczołów łojowych i zablokowanych mieszków włosowych. Są one również związane z rosnącym poziomem sebum, który powoduje zablokowanie włosów i gruczołów łojowych. Zaskórniki są niezapalnym objawem trądziku, który pojawia się jako małe czarne kropki na powierzchni skóry.

duża ilość zaskórników może być oznaką KTP, spowodowanego utlenianiem się korka keratynowego.
Zaskórniki widoczne są jako nierówności na skórze, z żółtymi zaskórnikami łojowymi.

Ciemne zaskórniki są też nazywane powszechnie wągrami. Z kolei rozszerzone pory to efekt „rozepchnięcia” ujść gruczołów łojowych przez zalegające sebum i komórki martwego naskórka – widoczne są jako dziurki na twarzy. Skłonność do nich może być uwarunkowana genetycznie. Na pewno wszystkie te niedoskonałości są charakterystyczne dla skóry przetłuszczającej się i mogą, ale nie muszą, być powiązane z trądzikiem.

Rodzaje trądziku

Trądzik jest klasyfikowany na podstawie różnych kryteriów, w tym rodzaju i nasilenia objawów oraz czynników, które je wywołują. Poniżej przedstawiono kilka przykładów trądziku pospolitego:

Trądzik zaskórnikowy charakteryzuje się występowaniem zaskórników na nosie, czole i brodzie. Jest on zazwyczaj najprostszy do wyleczenia i nie pozostawia blizn.
Trądzik ropowiczy jest formą trądziku, który występuje, gdy gruczoły łojowe produkują więcej oleju, a nie mniej, jak to ma miejsce w przypadku zaskórników i wągrów. Krosty i bolesne guzki mogą przekształcić się w zmiany ropne, które pozostawiają blizny na skórze, podobnie jak zaskórniki czy wągry.
Najbardziej typowy rodzaj trądziku, charakteryzujący się występowaniem zaskórników i krost, czerwonych zapalnych grudek, którym często towarzyszy pogrubiona warstwa łoju. Nadmiar może występować zarówno na całej twarzy, jak i na plecach czy klatce piersiowej.
Trądzik najczęściej ma charakter rozsiany, u mężczyzn obserwuje się skupiska trądziku. Charakteryzuje się występowaniem nacieków i torbieli ropnych, po których powstają blizny przerostowe.
Trądzik ropowiczy Zapalenie/trądzik z bliznami/ blizny po trądziku ropowiczy Reakcje, które obejmują bliznowacenie (keloidy).
Acne fulminans jest rzadkim, ciężkim przypadkiem trądziku, który powoduje ropne nacieki i uciążliwe torbiele. Na ogół dotyka chłopców w wieku od wczesnych do średnich lat, zwykle w wyniku nieskutecznego leczenia pierwotnego ogniska trądziku.
Trądzik zadrapany – rodzaj blizn, przebarwień i odbarwień pozapalnych, które powstają w wyniku wyciskania pryszczy, “manipulowania” przy skórze.
Trądzik wywołany jest przez określony czynnik sprawczy, który zazwyczaj ustępuje samoistnie po usunięciu przyczyny. Przykładami tego rodzaju są trądzik zawodowy (np. osób mających kontakt z chlorem), polekowy (np. spowodowany przyjmowaniem sterydów) oraz kosmetyczny (spowodowany zablokowaniem gruczołów łojowych przez gęste, zapychające kosmetyki), Znamiona to małe, nieszkodliwe, jajowate zgrubienia na skórze. Chociaż znamiona mogą wydawać się dość przerażające, gdy pojawiają się w miejscach publicznych (takich jak twarz lub szyja), większość ludzi nie odczuwa żadnego dyskomfortu po ich całkowitym zagojeniu. Pomylenie się ze znamionami jest codziennością, jednak niektórzy ludzie uważają je za bardziej atrakcyjne niż inni
Trądzik, potocznie zwany trądzikiem przedmiesiączkowym, jest rodzajem zapalnej choroby skóry, która dotyka około 60-70% kobiet w drugiej fazie cyklu przed miesiączką. Objawia się w postaci grudek, krost, torbieli ropnych i uciążliwie twardych guzków w dolnej części twarzy: wokół ust, na brodzie, w okolicach oczu, na twarzy i na twarzy

Termin “trądzik młodzieńczy” jest obecnie używany do opisania rodzaju łagodniejszego, niezapalnego trądziku, który dotyka młodych ludzi. Nastolatki i młodzi dorośli to najczęstsze demograficzne grupy wiekowe dla trądziku dorosłych/dorosłych. Trądzik młodzieńczy, jak wcześniej zdefiniowano, i trądzik dorosłych / dorosłych są również coraz bardziej zróżnicowane.

Co powoduje trądzik dorosłych i jaka jest różnica między trądzikiem młodzieńczym a trądzikiem dorosłych?

Trądzik dorosłych jest stosunkowo rzadką chorobą skóry, która dotyka około 10-15% kobiet w wieku 25 lat i starszych. Pierwsze przełomowe badania nad trądzikiem dorosłych zostały opublikowane w 1997 roku przez British Journal Dermatological. Stwierdzono w nim, że trądzik dorosłych ewoluował z problemu dotykającego głównie nastolatków. W późnych latach 80. i wczesnych 90

Strefa U jest unikalną strukturą ludzkiego ciała, która pełni zarówno funkcje anatomiczne, jak i fizjologiczne. Chociaż może wystąpić w każdym obszarze ciała, ma tendencję do pojawiania się w okolicach linii żuchwy, podbródka, szyi, a czasami za uszami. Są one trudne do wyciśnięcia i powodują dyskomfort przy dotknięciu. Objawy mogą objawiać się jako bolesne,
Trądzik dorosłych, który jest również znany jako przełomu trądziku dorosłych, jest nawrót trądziku dorosłych-onset u osób, które wcześniej doświadczył go (trwałe trądzik), ale może również pojawić się w tych, którzy nigdy nie mieli go wcześniej (późny początek).
Bez leczenia, pryszcze mogą stać się coraz bardziej bolesne i odporne na leczenie. Trądzik może nawracać w każdym momencie po pierwszym wybuchu, nawet po latach. Ponieważ dorosłe kobiety coraz bardziej troszczą się o swój wygląd (co dodaje im stresu), często używają gęstego, zatykającego pory makijażu (co nasila trądzik), a także – ze względu na to, że są w wieku dziecięcym

Jakie są przyczyny powstawania trądziku? Jakie czynniki przyczyniają się do jego rozwoju?

Podatność na trądzik jest w dużej mierze uwarunkowana genetycznie. Dziedziczymy przede wszystkim tłustą skórę i upośledzone rogowacenie, które leżą u podstaw stanów zapalnych w trądziku. Z kolei zmiany hormonalne zwiększają produkcję sebum, zwłaszcza w okresie dojrzewania.

Jednak na jej przebieg i nasilenie objawów wpływa wiele czynników wewnętrznych i zewnętrznych, z których częścią możemy sobie radzić na co dzień. Są to:

Problemy ze snem są powszechne wśród osób, które cierpią z powodu przewlekłego lub ciężkiego stresu traumatycznego, w tym bezdechu sennego. Problemy ze snem są powszechne wśród osób, które cierpią na przewlekły lub ciężki stres traumatyczny, w tym bezdech senny.

Jak te czynniki wpływają na stan skóry?

Hormony są winne większości trądziku młodzieńczego, który jest zazwyczaj spowodowany zmianami hormonalnymi w okresie dojrzewania. Gruczoły łojowe pracują nadmiernie w wyniku wahań hormonalnych w okresie dojrzewania. Trądzik dorosłych natomiast pojawia się w dolnej części twarzy i jest bardziej rozpowszechniony u kobiet z chorobami endokrynologicznymi o różnym nasileniu. Funkcja przysadki mózgowej i jej powiązania z owulacją i niepłodnością mogą zostać zakłócone przez niekorzystny stres fizyczny lub emocjonalny. Trądzik, jak wiemy to dzisiaj, może rozwijać się w dowolnym momencie w życiu, jednak istnieje kilka przypadków, gdy ten stan skóry pojawia się wcześniej niż zwykle (przed 25 rokiem życia). Stres, ubóstwo, rozwód, okres dojrzewania
Trądzik jest zazwyczaj związany ze stresem. Uważa się, że jest on głównym czynnikiem nasilającym trądzik w wieku dojrzałym. Kortyzol (tzw. hormon stresu) stymuluje aktywność gruczołów łojowych i stan zapalny, z których oba są zwiększone przez stres. Stres może zmieniać mikrobiotę i sprzyjać rozwojowi bakterii wywołujących trądzik. Powoduje to również błędne koło
Zaobserwowano, że trądzik dotyka głównie osoby mieszkające w miastach lub na terenach przemysłowych. Przyjmuje się, że zanieczyszczenia i pyły obecne w smogu osadzają się w ujściach mieszków włosowych, powodując wszystkie aspekty rozwoju zmian trądzikowych, w tym nadmierne wydzielanie łoju, keratynizację oraz namnażanie się bakterii chorobotwórczych Propionibacterium acne. Co więcej, uważa się, że utlenianie skwalenu, który stanowi 15% składu skóry i pełni kluczową funkcję przeciwstarzeniową, jest odpowiedzialne za powstawanie zaskórników, które są związane z rozwojem trądziku. Naukowcy L’Oréal po raz pierwszy uznali utleniony skwalen za marker zanieczyszczonego środowiska.
Nadmiar cukru i rafinowanych węglowodanów, takich jak biała mąka i cukier, może powodować łojotok. W związku z tym należy unikać słodyczy i potraw przygotowanych z białej mąki. Wykazano, że obfitość oleju kokosowego zmniejsza stany zapalne, zwiększa przepływ krwi i poprawia stan skóry. Olej kokosowy zawiera również estry lauromakrogolu-12, które mają właściwości przeciwzapalne. Kwas laurynowy jest kolejnym kwasem tłuszczowym, który może pomóc w leczeniu trądziku, ponieważ zmniejsza aktywność gruczołów łojowych poprzez obniżenie poziomu
Nieodpowiednia pielęgnacja skóry, a zwłaszcza stosowanie gęstych, zatykających pory balsamów i podkładów, które wiele kobiet stosuje, aby ukryć nieestetyczne pryszcze i krostki. Zaostrzają one podrażnienia skóry poprzez zatykanie gruczołów łojowych. Właściwe oczyszczanie skóry ma kluczowe znaczenie w leczeniu trądziku.
Latem wiele osób z trądzikiem zauważa poprawę wyglądu swojej skóry. Jest to spowodowane tymczasowym działaniem słońca, które wysusza gruczoły łojowe. Niestety, większość osób doznaje nagłego i intensywnego nawrotu problemów jesienią – “wysuszone” gruczoły wysyłają sygnał, że muszą nadrobić stracone se
Produkcja sebum jest zwiększona przez ekstremalne zmiany temperatury. Gorące i wilgotne warunki są szczególnie niebezpieczne dla trądziku, ponieważ w takim środowisku łatwo rozwijają się bakterie (mówi się nawet o tzw. trądziku tropikalnym, trądziku wiosennym czy trądziku Majorki). Za jego bardziej widoczne objawy mogą odpowiadać preparaty z filtrami przeciwsłonecznymi o tłustych, zapychających formułach.
Powodem, dla którego niektórzy ludzie mogą mieć problemy z zaskórnikami, białymi wągrami lub obiema tymi przypadłościami jest brak produkcji sebum. Może to również przyczynić się do rozwoju bardziej poważnego trądziku. Jest nawet możliwe, że jesteś uczulony na coś w swoim środowisku lub w pożywieniu, co powoduje nadwrażliwość skóry. Wrażliwość skóry jest definiowana jako indywidualna.

Ponadto, zaburzenie bariery hydrolipidowej na skutek podrażnień lub niewłaściwej pielęgnacji sprzyja powstawaniu trwałych stanów zapalnych skóry.

Zasady pielęgnacji skóry z trądzikiem

Skóra trądzikowa jest trudna do opanowania, zwłaszcza w przypadku trądziku dorosłych, który zazwyczaj wiąże się z podwyższoną wrażliwością. Nieodpowiednia pielęgnacja może spowodować pogłębienie się problemów. W związku z tym, warto pamiętać o kilku kwestiach:

Wybieraj produkty oczyszczające, które nie mają właściwości zatykania porów, takie jak Vichy Dermablend. Unikaj gęstych, zatykających pory kosmetyków (tzw. komedogennych). Makijaż o podobnej formule może przyczynić się do zaostrzenia objawów trądziku. Wybieraj fluidy, które nie blokują porów i ukrywają niedoskonałości, np. Vichy Derm
Unikaj olejków, kremów do twarzy i innych tłustych produktów. Kupując pudry, podkłady i róże do policzków, szukaj preparatów, które nie zawierają olejków. Preferowane są substancje bezolejowe.
Nie nakładaj na skórę zbyt intensywnie balsamów wysuszających i odtłuszczających, które zwiększą wydzielanie sebum. Wiele produktów na bazie alkoholu z linii “dla nastolatków” ma takie działanie. Pamiętaj, że nie są one przeznaczone do pielęgnacji skóry dojrzałej; pogorszysz jej stan!
Skóra tłusta, podobnie jak skóra trądzikowa, również korzysta z nawilżania. Szukaj kremów, które mają zarówno właściwości przeciwstarzeniowe, jak i nawilżające. Krem Vichy Normaderm jest jednym z takich produktów.
Niezależnie od tego, jak długo przebywasz na słońcu, jeśli nie używasz codziennie odpowiedniego kremu z filtrem, Twoja skóra ulegnie poparzeniu słonecznemu. Chociaż retinoidy są niezwykle skuteczne w leczeniu trądziku, mogą również wywoływać działania niepożądane, takie jak silne wysuszenie skóry.
Używaj lekkiego żelu lub emulsji O/W, które nie blokują porów, szybko się wchłaniają i nie pozostawiają tłustego osadu na skórze.
Celem pielęgnacji skóry jest oczyszczenie jej z zanieczyszczeń i nagromadzonego sebum. Oczyszczaj skórę bardzo delikatnie, używając łagodnych środków myjących, które nie naruszają bariery hydrolipidowej i przywracają jej równowagę pH. Takie właściwości posiada żel Vichy Normaderm’s phytosolution.
Do regularnego złuszczania skóry używaj łagodnych peelingów lub kwasów, takich jak AHA (w domu lub w salonie). Odblokowują one gruczoły łojowe, oczyszczają je z odpadów i zanieczyszczeń, regulują wydzielanie sebum, obkurczają rozszerzone pory i zapobiegają powstawaniu blizn potrądzikowych.
Maseczki oczyszczające, takie jak maseczki mineralne Vichy z glinką lub węglem aktywnym, powinny być stosowane regularnie. Detoksykują one skórę, odblokowują gruczoły łojowe i obkurczają pory, co zapobiega powstawaniu kolejnych plam.
Ściskanie pęcherzyków tylko pogorszy sprawę, ponieważ nagle opróżnione gruczoły łojowe w odpowiedzi na to gwałtownie zaczną produkować łój. Stymulowanie stanu zapalnego i działanie antybakteryjne jest zalecane przy zabiegach punktowych.
Jeśli masz już krostę, która jest opuchnięta i bolesna, przestrzegaj wszystkich zasad higieny (zdezynfekuj skórę, umyj ręce, wyciśnij krostę przez czystą chusteczkę). Rób to delikatnie, ponieważ forsowanie lub przebijanie skóry zwiększa ryzyko infekcji i uszkodzenia tkanki, co może prowadzić do powstania blizn i znamion. Nigdy nie wyciskaj
Regularnie myj skórę w gabinecie kosmetycznym lub dermatologicznym. Specjalista może zalecić zabiegi z użyciem kwasów (m.in. azelainowego i salicylowego), które pomagają kontrolować wydzielanie sebum i działają antybakteryjnie.
Trądzik może być zaostrzony przez kilka czynników, w tym niektóre pokarmy. Należy unikać tłuszczów nasyconych i cukru zawartych w czekoladzie, produktach mlecznych, potrawach w płatkach lub alkoholu, ponieważ mogą one zaostrzyć trądzik.
Pocieranie antybiotyku (np. dostępnego bez recepty Tribiotic) lub maści ichtiolowej na pryszczu to kolejna możliwość “wchłonięcia” go. Można również zrobić okład z aspiryny namoczonej w wodzie, aby pomóc złagodzić ten stan. Leki na trądzik zawierające kwas salicylowy zawierają aspirynę, która ma działanie
Właściwa pielęgnacja ma kluczowe znaczenie, ale nie wyleczy trądziku całkowicie. Jeśli nie radzisz sobie z nawracającymi bliznami, jak najszybciej umów się na wizytę u dermatologa i skorzystaj z zabiegów, takich jak terapie miejscowe i/lub doustne. Leczenie może trwać miesiące lub lata, aby zakończyć. Musisz być cierpliwy i postępować zgodnie z zaleceniami lekarza, nawet jeśli Twoja skóra wydaje się
Tretinoina, tazaroten, adapalen, kwas kojowy – wszystkie są skuteczne. Możesz stosować je raz lub dwa razy dziennie, jeśli Twoja skóra dobrze toleruje leczenie; najlepiej zacząć od stosowania raz lub dwa razy dziennie, a następnie zmniejszyć do raz lub dwa razy w tygodniu, w zależności od tego, jak dobrze reaguje Twoja skóra. To jest

Diagnostyka trądziku pospolitego

Trądzik pospolity jest zazwyczaj łatwy do rozpoznania i nie wymaga zwykle dodatkowych badań. Ponieważ źródłem większości przypadków są wahania hormonalne, lekarz może zlecić dodatkowe badania hormonów, w tym testosteronu, androstendionu, DHEA, lub TSH, LH, FSH, FT4, estradiolu i progesteronu. Jest to

Zapalenie skóry twarzy jest stosunkowo częstym schorzeniem. Może dotyczyć osób w każdym wieku, choć najczęściej występuje u osób powyżej 50 roku życia. W niektórych przypadkach trądzik może być zaostrzony przez czynniki takie jak stres czy dieta. Według badań, zarówno mężczyźni jak i kobiety są w równym stopniu podatni na trądzik różowaty – zmiany zapalne o charakterze

Jak leczyć trądzik?

Terapia miejscowa jest konieczna w pierwszych tygodniach leczenia, a w cięższych i uporczywych przypadkach stanowi uzupełnienie terapii ogólnej. Powinna być zawsze stosowana pod nadzorem dermatologa. Poniżej przedstawiamy niektóre z najczęściej stosowanych leków w leczeniu trądziku:

Pochodne witaminy A (retinoidy, izotretynoina, adapalen, tazaroten) – analogi witaminy A, które przede wszystkim regulują procesy keratynizacji, zapobiegając powstawaniu zaskórników i stanów zapalnych.
Wypełniacze (np. klindamycyna, erytromycyna), które gwarantują szybkie ustępowanie grudek i krost, hamują rozwój bakterii, często podawane są w połączeniu z retinoidami.
Po odstawieniu doustnych antybiotyków trądzik torbielowaty może powrócić (u około 50 procent wszystkich pacjentów). Nadtlenek benzoilu, który jest powszechnie stosowany w połączeniu z antybiotykami i działa na pryszcze antybakteryjnie, a także złuszcza i zmniejsza zaskórniki, hamuje również zwiększone wydzielanie sebum.
Kwas kojowy jest środkiem wybielającym pozyskiwanym z żółci niedźwiedziej i ma właściwości chroniące przed słońcem. Pomaga również w redukcji przebarwień pozapalnych poprzez dostarczanie minerałów takich jak cynk i miedź, które wspomagają rozjaśnianie skóry.
Polifenole zawarte w ekstraktach z liści rozmarynu działają keratolitycznie, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, a także zwiększają penetrację przez skórę innych składników aktywnych stosowanych w preparatach miejscowych aplikowanych na skórę
tabletki na trądzik i kremy

Terapia miejscowa ma na celu nie tylko usuwanie zmian trądzikowych, ale także zapobieganie powstawaniu blizn. W ciężkich przypadkach trądziku dermatolog może zalecić leczenie doustne – szczególnie oparte na antybiotykach (tetracykliny, erytromycyna, klindamycyna) i retinoidach (izotretynoina).

Powinien być stosowany zgodnie z aktualnymi zaleceniami, pod opieką lekarza. Terapia trwa na ogół około 6-8 miesięcy. Co ważne, maści lecznicze powinny być stosowane na całą leczoną skórę, a nie tylko na miejsca zmienione chorobowo, ponieważ niewidoczne gołym okiem zaskórniki są podstawą wszelkich przemian. Leczenie miejscowe może być stosowane w monoterapii, terapii uzupełniającej lub skojarzonej oraz jako uzupełnienie leczenia ogólnego i terapii podtrzymującej po osiągnięciu stanu bezobjawowego po antybiotykoterapii lub terapii nadtlenkiem benzoilu.

Łączenie różnych leków jest powszechne w terapii alternatywnej lub w terapii skojarzonej. Najczęściej łączy się antybiotyk z retinoidem lub antybiotyk z nadtlenkiem benzoilu. Łączenie leków o różnym sposobie działania zapewnia większą skuteczność, dlatego warto zestawiać leki o zróżnicowanych mechanizmach działania.

Jak pozbyć się blizn po trądziku?

Blizny potrądzikowe należą do najtrudniejszych w gojeniu, ponieważ są zazwyczaj zanikowe (ubytek tkanki, typowe, często rozległe zagłębienia), a ponieważ w wyniku trądziku dochodzi do stanów zapalnych i zmian ropnych, goją się powoli. Profesjonalne zabiegi, a przede wszystkim

Lasery frakcyjne są stosowane w terapii laserowej do leczenia blizn, szczególnie lasery frakcyjne, które uszkadzają tkankę “kolumnowo”, a nie bliznowo, co powoduje lepsze gojenie. Stymuluje to rozwój nowej, zdrowej tkanki w uszkodzonym obszarze poprzez zwiększoną produkcję kolagenu i elastyny. Tworzenie się nowej, zdrowej tkanki jest przyspieszane przez. Aby osiągnąć zamierzony efekt, zazwyczaj potrzebna jest seria kilku zabiegów w odstępach 4-6 tygodniowych. U większości pacjentów blizny ulegają znacznej redukcji.
Zabiegi złuszczania chemicznego, szczególnie na bazie retinolu lub jego pochodnych, kwasu salicylowego, kwasu pirogronowego, witaminy C w dużych dawkach, które mają działanie rozjaśniające
Karboksyterapia polega na zastosowaniu dwutlenku węgla (pod powierzchowną warstwą blizny) w celu pobudzenia gojenia i regeneracji skóry. Przepływ krwi, tlenu i odżywianie ulegają poprawie dzięki rozszerzeniu naczyń krwionośnych, a regularne stosowanie karboksyterapii wspomaga odbudowę blizny. Dodatkowo, mechaniczne nakłuwanie skóry igłami CO2 ma działanie
Microneedling – stymulacja igłami (np. za pomocą unikalnego dermarollera) sprzyja gojeniu i regeneracji skóry. W trakcie zabiegu na skórę mogą być również aplikowane składniki aktywne o działaniu rozjaśniającym lub regenerującym, co stanowi uzupełnienie leczenia blizn. Połączenie microneedlingu i promieniowania o częstotliwości radiowej (z igieł – mikroigłowych)

Sprawdź:

Autor publikacji

lek. Julia Sikora

Lekarz trycholog i dermatolog z międzynarodowym 13 letnim stażem m.in. w Wielkiej Brytanii i Włoszech. Absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Swoją wiedzę pogłębia na kongresach i konferencjach medycznych, na których również sama prezentuje prace naukowe.